O título do disco móvese arredor do concepto de cromatismo, moi presente na obra destes dous autores con dous eixos que unen os estilos compositivos destes autores coas propias características da arpa. Mentres que Gaos utiliza unha harmonía moi cromática e con continuas modulacións que aproveita á perfección a arpa co seu sistema elaborado de pedais, Bal y Gay basa o seu estilo en continuos contrastes tímbricos utilizando a intrumentación e xogos tonais traducidos a este instrumento utilizando un gran abano de sons e efectos postos en diálogo coa frauta e o violoncello.